من و اینترنتِ ایرپورت :)

این قدر کسر خواب دارم که سرم گیج میره و حس می کنم خون ِ موجود توی مغزم رقیق است!!! این اواخر زندگی بیش از حد رو دور تند بود! با این حال نمی خوام بخوابم یا چشمهام رو ببندم حتی! جاتون خالی دارم قسمت 12 شمیم عشق رو به صورت آنلاین می بینم!  چه خوبه که توی فرودگاه دیار ِما اینترنت مجانی با سرعت دل انگیز در دسترس است. 

نظر به اینکه عضو محترم کمیته که در ناکجاآباد هستند هنوز فرمهاشون رو بعد از شونصد روز امضا نکرده اند، هنوز پرونده تو دانشکده مونده! خوب پس ممکنه که از آموزش اصلاحیه بدن و هنوز وضعیت سفید نشده. و برای تحویل نسخه نهایی هم ددلاین هست و اینها...

خلاصه اش اینکه در نتیجه من مجبور شدم لپ تاپ عزیز 3 کیلویی رو به کولم بکشم. خوب حالا که من مجبورم از این یار دیرین یه ثانیه هم جدا نشم، چرا ازش استفاده بهینه نکنم؟