جوابی ندارم برای آدمی که ساده انگارانه خودش رو بسیار بالاتر از جسم زمینی خودش، انگار قبله عالم و نعوذ بالله خدا می دونه!  

لابلای این همه کار و چالشی که شب و روزم رو به هم دوخته، جایی که بدو بدو یا گاهی کشان کشان دارم تلاش می کنم از قطار زندگی جا نمونم جوابی برای توهمات و استعاره ها و بازی با کلمات ندارم!  

من خدایی دارم که همین نزدیکیست و کمک می کنه تا از قطار زندگی جا نمونم. اتفاقا سه شنبه وقتی از نماز برگشتم و با پسرک هندی درباره خدای خودم حرف می زدیم.... 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد